Pani Magdalena Witkiewicz do tej pory była mi znana tylko z nazwiska, nie spotkałam się z Jej twórczością. Sięgnęłam po „Panny roztropne” z ciekawością i z lekką niepewnością.
Literatura dla Kobiet charakteryzuje się moim zdaniem lekkością, marzeniami, może poniekąd naiwnością, ale przede wszystkim dobrym zakończeniem. Pozwala zapomnieć chociażby na chwilkę o wszystkim, co nas otacza, nawet o stosie garnków w zlewie. Pozwala na chwilę odprężenia i relaksu. Pani Magdalena gwarantuję to wszystko, jako bonus dodaje dobry humor i wielką dawkę optymizmu.
Wszystkie panie nie tylko panny w książce są wykreowany w tak zabawny a jednocześnie prawdziwy sposób, że ma się wrażenie, wraz z upływem kolejnych stron, że znamy je od dawna. Czytamy ich historyjki i nie potrafimy przestać, bo przecież nie wiemy, co za chwilkę wymyśli przesympatyczny Bachor, a co znów wykombinuje wiecznie poszukująca miłości Milena. Nie wiem czy potrafiłabym powiedzieć, którą bohaterkę polubiłam najbardziej. Każda z nich inna, a przy tym wszystkim każda budząca sympatię i ciekawość, co dalej, jak autorka pokieruje ich losami?
Przez „Panny roztropne” przewija się cała masa ludzi, jedni wchodzą, drudzy wychodzą, pojawiają się i znikają, w pierwszej chwili próbowałam nie zginać w tym tłumie. Szybko jednak znalazłam ciche miejsce, w którym obserwowałam perypetie każde z nich. Zawiązują się przyjaźnie, rodzi się miłość, „pękają” serca z żalu, pojawia się uczucie zazdrości, niespełnienia. To wszystko, co ja osobiście bardzo lubię. Dużo się dzieje, przez co książka pochłania mnie i nie pozwala przestać się czytać.
Dlaczego „Panny roztropne” powinny wędrować w akcji „Włoczykijka”? Powodów mogłabym znaleźć mnóstwo, ale z pewnością jednym z najważniejszych jest fakt, że to książka dla wszystkich Kobiet, bez względu na wiek, stan cywilny i wykonywany zawód. Dzięki niej tak jak już wspomniałam wcześniej zapominamy o szarości dnia codziennego i ładujemy się porządną dawką optymizmu. Tego trzeba nam wszystkim Kobietom …
Książka z akcji Włóczykija przekazana przez Wydawnictwo "SOL"
-----------------------------------------------------------------------------------------
Ogłoszenie wyników w "werandowym" konkursie znajdziecie tutaj
ooo czyli czeka nas bardzo przyjemna i lekka lektura?:) Już się nie mogę doczekać :)
OdpowiedzUsuńMnie rozbawiły obie części, przy Milaczku płakałam ze smiechu :)
OdpowiedzUsuń==>> Sil gwarantuję, że nie pożałujesz :)
OdpowiedzUsuń==>> Sabinka muszę zapolować na "Milaczka" :)
Iwonko jak chcesz mam swoją , mogę pozyczyć :)
OdpowiedzUsuń==>> Sabinko już zleciłam koleżance zakup w empiku ;)
OdpowiedzUsuń:) :) :)
OdpowiedzUsuńDziękuję ;) może kiedyś "skorzystam" z Twojej półki ;)
OdpowiedzUsuńNie czytałam, nie znam...hm...trzeba przemyśleć:)
OdpowiedzUsuńZapisałam się już do kolejki. :)
OdpowiedzUsuńTeż nie mogę się jej doczekać ;)
OdpowiedzUsuńUwielbiam czytać takie książki ;)
A ja muszę przyznać, że takich książek 'dla wszystkich' nie lubię ;) Choć oczywiście nie jest to żadna reguła, bo co książka, to coś innego, więc generalizować nie ma sensu.
OdpowiedzUsuń"zapominamy o szarości dnia codziennego i ładujemy się porządną dawką optymizmu. Tego trzeba nam wszystkim Kobietom …"
OdpowiedzUsuńTwoje słowa podkreślają to, co dla mnie w książkach jest najważniejsze. Wprawdzie lubię ambitną literaturę i chętnie do niej sięgam, ale gdyby nie było takich lekkich książek, przy których nie trzeba myśleć, tylko można się odprężyć i zapomnieć o Bożym świecie, to literatura wiele by na tym straciła.
ooo już się nie mogę doczekać :)
OdpowiedzUsuń