Podwójna przejażdzka chopperem ;)

„Strażnik marzeń” urzekł mnie samą okładką i opisem. Autor Mariusz Surmacz był dla mnie wielką zagadką. Nigdzie nie mogłam znaleźć informacji na Jego temat. Jedyne, co mogło nasunąć się samo w związku z Jego osobą to miłość do motocykli. Nie pomyliłam się …. Odnalazłam Pana Mariusza w wielkim świecie Internetu i dzięki akcji „Włóczykijka” poznałam Go. Pan Mariusz napisał list do uczestników akcji, w którym opowiada nie tylko o swojej książce, ale także o sobie samym.

Głównym bohaterem „Strażnika marzeń” jest Max. Poznajemy go w chwili, kiedy postanawia porzucić swoje dotychczasowe życie u boku ukochanej Kobiety. Pozostawia swoją przeszłość, wsiada na choppera z głową pełną rozterek oraz wspomnień, odpala silnik i jedzie przed siebie, bez celu. W tym momencie zaczyna się nowe życie Maxa. Na swojej drodze spotyka wiele osób, które wpisują się na trwałe w jego życiorys. Pomaga im w pozbyciu się ciężaru wspomnień, rozmawia z nimi okazując współczucie i zrozumienie. Losy tych wszystkich ludzi w przedziwnych okolicznościach splatają się ze sobą tworząc bardzo ciekawy zlepek z ludzkich przeżyć. Zupełnie różnych, a jednak bardzo prawdopodobnych, takich, przy których można się wzruszyć, zastanowić, a nawet uśmiechnąć.

Nie sposób nie wspomnieć o erotyzmie wypływającym z poszczególnych historyjek, które na swojej drodze przeżywa główny bohater. Max spotyka parę Kobiet, które jak to w życiu często bywa nie potrafią się oprzeć urokowi motocyklisty. Spotkania „łóżkowe” dodają pikanterii całości, pomimo faktu, iż moim zdaniem autor mógł dopracować te kwestie poprzez bardziej wyszukane słownictwo. Każda z Kobiet jest z gatunku wyzwolonych, pewnych siebie i przede wszystkich atrakcyjnych. Zarówno one same jak i Max przeżywają chwile rozkoszy, przepełnione fantazją i niezapomnianymi wrażenia. 

Max jest mężczyzną, który ma „to coś” w sobie. Bardzo szybko zaprzyjaźniłam się z bohaterem obdarzając go wielką sympatią i współczuciem. Podziwiałam go za siłę woli, pewność siebie i wrażliwość. Były także momenty, w których miałam ochotę nim potrząsnąć i wykrzyczeć mu w oczy, „co ty robisz człowieku?” Będzie mi brakowało podróży z Maxem.

„Strażnik marzeń” zdecydowanie powinien dalej uczestniczyć w akcji „Włoczykijka”. Wierzę, że wszyscy Ci, którzy zdecydują się na tę książkę przeżyją z Maxem niezapomnianą przygodę, taką jak ja. 

Po raz kolejny z wielką przyjemnością udostępniam miejsce na moim blogu Czytaczowi 48, który swojego bloga nie posiada, a jest uczestnikiem akcji „Włóczykijka”. Poniżej Jego recenzja książki Mariusza Surmacza „Strażnik marzeń”

Przeczytałem "Strażnika marzeń" Pana Mariusza Surmacza, niewątpliwie wielkiego.....wielbiciela kobiecych piersi i miłości oralnej.Historyjka banalna: facet po 40- stce opuszcza swoją prawie o połowę młodszą kobietę i wczesnym rankiem, kiedy Ona jeszcze śpi wsiada na swój motocykl i rusza w Polskę. Motywami takiej decyzji są altruistyczne obawy bohatera o przyszłość tej młodej osoby, sądzi on, bowiem że jest już zbyt stary, aby mógł zapewnić jej szczęśliwe życie i w dodatku ma wrażenie, że Ona myśli już o kimś innym.Oczywiście bardzo spłaszczam temat, ale próbuje się dostosować do argumentów Maxa (cóż za oryginalne imię dla kierowcy choppera!!!) Mnie on w ogóle nie przekonuje, facet, co chwila wspomina swoją "ukochaną" i deklaruje swoją miłość, a 3 godz. po ucieczce uprawa seks w barze, z dopiero, co poznaną kelnerkę.

Brakowało mi jakiejkolwiek informacji, kim jest Max, bo sądząc, jakiego używa języka chyba nie jest intelektualistą, jego teksty typu: „ ciekawe jak wyglądasz pod tą sukienką....”, opisy jego miłosnych aktów: „wyssała mnie do końca.." wskazują raczej na to, że jest to po prostu gość, który traktuje kobiety zdecydowanie przedmiotowo, a jego ucieczka od kobiety, którą co chwila przywołuje w pamięci ("moja maleńka...”, „ moja kochana...” ) była po prostu wyrazem jego niedojrzałości emocjonalnej i strachem przed stałym związkiem, (czego daje dowód w dalszej części książki). Sytuacje, przed którymi staje Max w dalszej części książki są dość banalne i schematyczne, ludzie, których spotyka mieli zwykle bardzo tragiczną przeszłość, a jego pojawienie traktują, jako możliwość "spowiedzi „, kobiety, które spotyka są zawsze piękne i chętne

Gdyby autor od razu przedstawił swojego bohatera, jako faceta w "trudnym wieku”, który ma dość swojego ułożonego życia i rusza po przygodę cała historia byłaby bardziej wiarygodna, a tak wyszło takie czytadło, które może być lekturą w deszczowy dzień, najlepiej w namiocie...

Mam tylko nadzieję, że autor, który prawdopodobnie też jest zapalonym motocyklistą (wskazują na to jego opisy akcesorii motocyklowych, notabene bardziej ciekawych niż opisy kobiecej fizjonomii) napisał swoją "powieść”, jako wymysł swojej fantazji, a nie jest to jego filozofia życia, bo w przeciwnym razie należałoby mu współczuć i mieć nadzieję, że kiedyś dorośnie...

Sam jestem facetem w podobnym wieku i wiem, co piszę.

Książka z akcji Włóczykija przekazana przez Wydawnictwo Novae Res 

Kliknij tutaj aby wpisać się na listę oczekujących po "Strażnika marzeń"